< Salmenes 129 >

1 Ein song til høgtidsferderne. Mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom - so segje Israel -
Ka naasen awhkawng cekkhqi ing ni husit hawh uhy, tina – Israelkhqi ing amik kqawnnaak taw –
2 mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom; men dei hev ikkje fenge bugt med meg.
cekkhqi ing ka naasen awhkawng ni husit hlai uhy, amni noeng khawi uhy.
3 På min rygg hev pløgjarar pløgt, dei hev gjort sine forer lange.
Lai ak nawkkhqi ing kam tingkawng awh lai nawk unawh, a qytnaak a ngaw sim hqa hy.
4 Herren er rettferdig, han hev hogge av reipi til dei ugudlege.
Cehlai Bawipa taw dyng hy; anih ing thlakchekhqi a qui ce boet law nawh ni loet sak hy.
5 Dei skal skjemmast og vika attende alle som hatar Sion.
Zion ak sawhnaak thlangkhqi boeih taw chah doena hlat u seh.
6 Dei skal verta som gras på taki, som visnar fyrr det fær veksa;
Iptih na sai ak cawt, a tai hlan awh ak zai nawn amyihna awm u seh;
7 slåttaren fær ikkje handi full, og bundelbindaren ikkje eit fang.
cemyih cetaw ak aatkung ing a kut awh ap pawm nawh, ak cawikung ingawm a ban awh ak be na ap tawm bai hy.
8 Og dei som gjeng framum, segjer ikkje: «Herrens velsigning vere yver dykk, me velsignar dykk i Herrens namn!»
Ce a hun awh ak cet saqui ing, “Bawipa a zoseennaak nak khan awh awm seh; Bawipang ming ing zoseennaak ni pe nyng,” am tina kawn.

< Salmenes 129 >