Salmenes 128

1 Ein song til høgtidsferderne. Sæl er kvar den som ottast Herren, som ferdast på hans vegar!

Ɔsoroforo dwom. Nhyira ne wɔn a wosuro Awurade, na wɔnantew nʼakwan so.

2 Det dine hender avlar, skal du njota, sæl er du, og det gjeng deg vel.

Wubedi wʼadwuma so aba; nhyira ne yiyedi bɛyɛ wo de.

3 Kona di er som eit fruktrikt vintre inne i ditt hus; borni dine er som oljekvister kringum bordet ditt.

Wo yere bɛyɛ sɛ bobe a ɛsow aba wɔ wo fi; na wo mmabarima ayɛ sɛ ngodua a afifi atwa wo pon ho ahyia.

4 Sjå, soleis vert den mann velsigna, som ottast Herren.

Yiw, sɛɛ ne nea wobehyira onipa a osuro Awurade no.

5 Herren signe deg frå Sion! sjå med lyst på Jerusalems lukka alle dine livedagar!

Awurade nhyira wo mfi Sion na ɔmma wunhu Yerusalem yiyeyɛ; wo nkwanna nyinaa.

6 Og måtte du sjå born av dine born! Fred vere yver Israel!

Ɔmma wo ntena ase nhu wo mma mma. Asomdwoe nka Israel.