Salmenes 128

1 Ein song til høgtidsferderne. Sæl er kvar den som ottast Herren, som ferdast på hans vegar!

Sabo-Pionjonañe Hene haha ondaty mañeveñe am’ Iehovà, ie mañavelo amo lala’eoo.

2 Det dine hender avlar, skal du njota, sæl er du, og det gjeng deg vel.

Ho kamae’o ty fitoloñam-pità’o, le ho ehake vaho hierañerañe.

3 Kona di er som eit fruktrikt vintre inne i ditt hus; borni dine er som oljekvister kringum bordet ditt.

Hanahake ty vahe mirotrarotra ty tañ’anjomba’o añ’akiba’o ao, hoe zeite tora’e miariseho ty fandambaña’o o ana’oo.

4 Sjå, soleis vert den mann velsigna, som ottast Herren.

Eka, izay ty fitahiañe ondaty mañeveñe am’ Iehovào.

5 Herren signe deg frå Sion! sjå med lyst på Jerusalems lukka alle dine livedagar!

Hañasoa azo boake Tsiône ao t’Iehovà le ho oni’o ty hasoa’ Ierosalaime amy ze hene andro hiveloma’o;

6 Og måtte du sjå born av dine born! Fred vere yver Israel!

Eka, ho isa’o o anan’ ana’oo. Fañanintsiñe am’ Israele.