< Salmenes 128 >
1 Ein song til høgtidsferderne. Sæl er kvar den som ottast Herren, som ferdast på hans vegar!
ヱホバをおそれその道をあゆむものは皆さいはひなり
2 Det dine hender avlar, skal du njota, sæl er du, og det gjeng deg vel.
そはなんぢおのが手の勤勞をくらふべければなり なんぢは福祉をえまた安處にをるべし
3 Kona di er som eit fruktrikt vintre inne i ditt hus; borni dine er som oljekvister kringum bordet ditt.
なんぢの妻はいへの奧にをりておほくの實をむすぶ葡萄の樹のごとく汝の子輩はなんぢの筵に円居してかんらんの若樹のごとし
4 Sjå, soleis vert den mann velsigna, som ottast Herren.
見よヱホバをおそるる者はかく福祉をえん
5 Herren signe deg frå Sion! sjå med lyst på Jerusalems lukka alle dine livedagar!
ヱホバはシオンより惠をなんぢに賜はん なんぢ世にあらんかぎりヱルサレムの福祉をみん
6 Og måtte du sjå born av dine born! Fred vere yver Israel!
なんぢおのが子輩の子をみるべし 平安はイスラエルの上にあり