< Salmenes 128 >
1 Ein song til høgtidsferderne. Sæl er kvar den som ottast Herren, som ferdast på hans vegar!
Kathutkung: Panuekhoeh, tami tangawn ni Hezekiah a ti awh BAWIPA ka taket niteh, a lamthung ka dawn e tami pueng teh, tami yawkahawi e doeh.
2 Det dine hender avlar, skal du njota, sæl er du, og det gjeng deg vel.
Hottelah na sak pawiteh, nang teh na kut hoi na tawk e hah atangcalah na ca han. Yawhawi awm vaiteh, lunghawinae na coe han.
3 Kona di er som eit fruktrikt vintre inne i ditt hus; borni dine er som oljekvister kringum bordet ditt.
Na yu teh na im thung kaawm niteh, a paw moi kapaw e misurkung hoi a kâvan. Na canu capanaw teh, na caboi petkâkalup lah, ung e olivekungnaw patetlah ao awh han.
4 Sjå, soleis vert den mann velsigna, som ottast Herren.
Khenhaw! Bawipa ka taket e teh, hot patet e yawhawinae a coe han.
5 Herren signe deg frå Sion! sjå med lyst på Jerusalems lukka alle dine livedagar!
BAWIPA ni Zion hoi yawhawi na poe seh. Na hringyung thung Jerusalem e hawinae na hmawt naseh.
6 Og måtte du sjå born av dine born! Fred vere yver Israel!
Na canaw ni a khe e canaw hai na hmawt naseh. Isarelnaw koe roumnae awm seh.