Salmenes 128

1 Ein song til høgtidsferderne. Sæl er kvar den som ottast Herren, som ferdast på hans vegar!

Awit sa pagtungas. Bulahan ang matag-usa nga nagpasidungog kang Yahweh, ug naglakaw sumala sa iyang pamaagi.

2 Det dine hender avlar, skal du njota, sæl er du, og det gjeng deg vel.

Makapahimulos ka kung unsa ang mahatag sa imong kamot; mabulahan ka ug magmauswagon.

3 Kona di er som eit fruktrikt vintre inne i ditt hus; borni dine er som oljekvister kringum bordet ditt.

Ang imong asawa mahisama sa paras nga mabungahon diha sa imong balay; ang imong mga anak sama sa olibo nga mga tanom samtang manglingkod (sila) palibot sa imong lamesa.

4 Sjå, soleis vert den mann velsigna, som ottast Herren.

Oo, tinuod, panalanginan ang tawo nga nagpasidungog kang Yahweh.

5 Herren signe deg frå Sion! sjå med lyst på Jerusalems lukka alle dine livedagar!

Hinaot nga panalangin ka ni Yahweh gikan sa Zion; hinaot nga makita pa nimo ang pag-uswag sa Jerusalem sa tanan nga adlaw sa imong kinabuhi.

6 Og måtte du sjå born av dine born! Fred vere yver Israel!

Hinaot nga mabuhi ka pa aron makita nimo ang mga anak sa imong mga anak. Hinaot nga ang kalinaw maanaa sa Israel.