< Salmenes 128 >

1 Ein song til høgtidsferderne. Sæl er kvar den som ottast Herren, som ferdast på hans vegar!
Nowa da Hina Gode Ea hamoma: ne sia: i nabawane hamone, Ema fa: no bobogesea, ilia da hahawane bagade ba: mu.
2 Det dine hender avlar, skal du njota, sæl er du, og det gjeng deg vel.
Di da di hawa: hamobeba: le, ha: i manu amola labe huluane defele ba: mu. Di da bagade gaguiwane amola hahawane esalebe ba: mu.
3 Kona di er som eit fruktrikt vintre inne i ditt hus; borni dine er som oljekvister kringum bordet ditt.
Dia uda da waini efe (amo da fage bagohame legesa) amo defele dia diasu ganodini esalebe ba: mu. Amola dia mano ilia da waha heda: be olife ifa amo da dia ha: i manu fafai sisiga: le bugi dialebe agoai ba: mu.
4 Sjå, soleis vert den mann velsigna, som ottast Herren.
Nowa da Hina Gode Ea sia: nabawane hamosea, e da amo hahawane hou ba: mu.
5 Herren signe deg frå Sion! sjå med lyst på Jerusalems lukka alle dine livedagar!
Hina Gode da Saione Goumiga amodili hahawane dogolegesu dima imunu da defea. Di da dia esalebe eso huluane ganodini, Yelusaleme bagade gaguiwane dialebe ba: mu da defea.
6 Og måtte du sjå born av dine born! Fred vere yver Israel!
Di da dia aowalalia fifi mabe ba: musa: , esalumu da defea. Isala: ili fi dunu da olofole esaloma: ma!

< Salmenes 128 >