Salmenes 126

1 Ein song til høgtidsferderne. Då Herren førde Sions fangar heim att, då var me som drøymande.

Pesem preizvrstna. Ko je peljal Gospod množico vjetnikov Sijonskih nazaj, bili smo kakor katerim se sanja.

2 Då fylltest vår munn med lått, og vår tunga med fagnadrop. Då sagde dei millom heidningarne: «Store ting hev Herren gjort mot desse.»

Tedaj so se smeha napolnila usta naša, in jezik naš s petjem; tedaj se je reklo med narodi: Veličastne reči dela Gospod z njimi!

3 Store ting hev Herren gjort mot oss, og me vart glade.

Veličastne reči dela Gospod z nami, veseli smo.

4 Herre, før du våre fangar heim att som bekkjer i Sudlandet!

Pelji nazaj, Gospod, množico vjetnikov naših, kakor presilne vode v suho deželo.

5 Dei som sår med tåror, skal hausta med glederop.

Kateri so sejali sè solzami, žanjejo naj s petjem.

6 Dei gjeng av stad og græt og ber sitt såkorn. So kjem dei att med fagnadrop og ber sine kornband.

Kateri je pridobljeno seme noseč hodil neprestano jokaje, vrne se naj s petjem domóv noseč snope svoje.