< Salmenes 126 >

1 Ein song til høgtidsferderne. Då Herren førde Sions fangar heim att, då var me som drøymande.
NI ansau Ieowa kotin kapuredor me salidi en Israel akan, kit rasong ir, me auramen.
2 Då fylltest vår munn med lått, og vår tunga med fagnadrop. Då sagde dei millom heidningarne: «Store ting hev Herren gjort mot desse.»
I ansau au at me dir en kaurur, o lo at me dir en ngisingis. I ansau men iki kan ap inda: Meid laud dodok en Ieowa re’rail!
3 Store ting hev Herren gjort mot oss, og me vart glade.
Melel, dodok en Ieowa meid laud ong kit er, o i me se kin peren kida.
4 Herre, før du våre fangar heim att som bekkjer i Sudlandet!
Maing Ieowa, re kotin kapuredo at salidi kan dueta pilap en sap en pali air akan.
5 Dei som sår med tåror, skal hausta med glederop.
Me kamore kidi pil en mas arail, pan dolung ni peren.
6 Dei gjeng av stad og græt og ber sitt såkorn. So kjem dei att med fagnadrop og ber sine kornband.
Re kin weweidki sangesang, o kin wewa wa kasampwal, a ni ar puredo, re pan peren, wado ar kap en wa kan.

< Salmenes 126 >