< Salmenes 126 >

1 Ein song til høgtidsferderne. Då Herren førde Sions fangar heim att, då var me som drøymande.
Der Herren hjemførte Zions Folk, som vendte tilbage, da vare vi som drømmende,
2 Då fylltest vår munn med lått, og vår tunga med fagnadrop. Då sagde dei millom heidningarne: «Store ting hev Herren gjort mot desse.»
da blev vor Mund fyldt med Latter og vor Tunge med Frydesang, da sagde man iblandt Hedningerne: Herren har gjort store Ting imod disse.
3 Store ting hev Herren gjort mot oss, og me vart glade.
Herren har gjort store Ting imod os; vi bleve glade.
4 Herre, før du våre fangar heim att som bekkjer i Sudlandet!
Hjemfør, Herre! vore fangne, lig Sydlandets Strømme.
5 Dei som sår med tåror, skal hausta med glederop.
De, som saa med Graad, skulle høste med Frydesang.
6 Dei gjeng av stad og græt og ber sitt såkorn. So kjem dei att med fagnadrop og ber sine kornband.
Den, som bærer Sæden, der saas, gaar sin Gang med Graad; men han skal komme med Frydesang, naar han hjembærer sine Neg.

< Salmenes 126 >