< Salmenes 126 >
1 Ein song til høgtidsferderne. Då Herren førde Sions fangar heim att, då var me som drøymande.
Yahweh Pakai in sohchang hochu Jerusalem a ahinlepuilut kitphatchun, hichu mangtoh abang jengin ahi!
2 Då fylltest vår munn med lått, og vår tunga med fagnadrop. Då sagde dei millom heidningarne: «Store ting hev Herren gjort mot desse.»
Keiho lungna chim tah'a nuinan ka dimset jingun, ki pahtah'in la kasauve. Hichun chidang namdang hon asei un, “Yahweh Pakai in thil loupi kidangtah chu aboldoh peh tauve” atiuve.
3 Store ting hev Herren gjort mot oss, og me vart glade.
Adih'e, Yahweh Pakai in thil loupi kidangtah chu eiboldoh pehtauve! Iti kipa um a hitam!
4 Herre, før du våre fangar heim att som bekkjer i Sudlandet!
Neldi gam a twilonglut hon athah semkit bangin O Yahweh Pakai kanei kagouhou hin kiledoh sah kittan.
5 Dei som sår med tåror, skal hausta med glederop.
Mitlhi long pum pum a muchi tuten, kipah thanom tah'a aga akilodiu ahi.
6 Dei gjeng av stad og græt og ber sitt såkorn. So kjem dei att med fagnadrop og ber sine kornband.
Kapjing pum a atuding muchi kipoh'a vaikonten, aga hinkipoh puma inmun kipahle thanomtah'in hung kileuhen.