< Salmenes 126 >
1 Ein song til høgtidsferderne. Då Herren førde Sions fangar heim att, då var me som drøymande.
Tangtlaeng laa BOEIPA loh Zion hlangsol te ham mael puei vaengah mang man bangla ka om uh.
2 Då fylltest vår munn med lått, og vår tunga med fagnadrop. Då sagde dei millom heidningarne: «Store ting hev Herren gjort mot desse.»
Te vaengah mamih ka ah nueihbu neh mamih lai ah tamlung khaw bae. Te dongah namtom taengah, “He he aka saii ham khaw BOEIPA tah khuet pai,” a ti uh.
3 Store ting hev Herren gjort mot oss, og me vart glade.
Mamih ham aka saii BOEIPA he a khuet dongah kohoe la ng'om uh.
4 Herre, før du våre fangar heim att som bekkjer i Sudlandet!
BOEIPA aw kaimih thongtla thongla te tuithim kah sokca bangla mael sak lah.
5 Dei som sår med tåror, skal hausta med glederop.
Mikphi neh aka tawn rhoek loh tamlung neh a ah uh ni.
6 Dei gjeng av stad og græt og ber sitt såkorn. So kjem dei att med fagnadrop og ber sine kornband.
Cet rhoe cet tih rhah doeah cangtii rhovoep aka phuei tah a cangpa pawn doela tamlung neh ha mael rhoe ha mael ni.