< Salmenes 125 >
1 Ein song til høgtidsferderne. Dei som lit på Herren, er som Sionsfjellet, som ikkje vert rikka, men æveleg stend fast.
Ingoma yemiqanso. Labo abamethembayo uThixo banjengentaba iZiyoni, yona enganyikinyekiyo, emi kuze kube laphakade.
2 Jerusalem - fjell er kringum det, og Herren er ikring sitt folk frå no og i all æva.
Njengezintaba ezigombolozele iJerusalema, ngokunjalo uThixo uzungeza abantu bakhe manje kuze kube laphakade.
3 For ikkje skal ugudleg kongsstav kvila på arvluten åt dei rettferdige, at ikkje dei rettferdige skal retta ut til urett sine hender.
Intonga yobukhosi eyababi kayiyikusala ezweni elabelwe abalungileyo, ngoba abalungileyo bangaqabuka sebesebenzisa izandla zabo ukwenza okubi.
4 Gjer godt, Herre, mot dei gode, og imot deim som hev eit ærlegt hjarta!
Yenza okuhle, awu Thixo, kulabo abalungileyo, kulabo abaqotho enhliziyweni
5 Men deim som vender seg burt til sine krokute vegar, skal Herren lata fara med illgjerningsmenner. Fred vere yver Israel!
kodwa labo abaphambukela ezindleleni ezitshekileyo uThixo uzabaxotsha kanye labenzi bobubi. Ukuthula kakube ku-Israyeli.