< Salmenes 125 >
1 Ein song til høgtidsferderne. Dei som lit på Herren, er som Sionsfjellet, som ikkje vert rikka, men æveleg stend fast.
Canticum graduum. [Qui confidunt in Domino, sicut mons Sion: non commovebitur in æternum, qui habitat
2 Jerusalem - fjell er kringum det, og Herren er ikring sitt folk frå no og i all æva.
in Jerusalem. Montes in circuitu ejus; et Dominus in circuitu populi sui, ex hoc nunc et usque in sæculum.
3 For ikkje skal ugudleg kongsstav kvila på arvluten åt dei rettferdige, at ikkje dei rettferdige skal retta ut til urett sine hender.
Quia non relinquet Dominus virgam peccatorum super sortem justorum: ut non extendant justi ad iniquitatem manus suas,
4 Gjer godt, Herre, mot dei gode, og imot deim som hev eit ærlegt hjarta!
benefac, Domine, bonis, et rectis corde.
5 Men deim som vender seg burt til sine krokute vegar, skal Herren lata fara med illgjerningsmenner. Fred vere yver Israel!
Declinantes autem in obligationes, adducet Dominus cum operantibus iniquitatem. Pax super Israël!]