< Salmenes 124 >

1 Ein song til høgtidsferderne; av David. Hadde ikkje Herren vore med oss, - so segje Israel -
Da nije bio Gospod s nama, neka reèe Izrailj,
2 hadde ikkje Herren vore med oss, då menneskje stod upp imot oss,
Da nije bio Gospod s nama, kad ljudi ustaše na nas,
3 so hadde dei slukt oss livande, då deira vreide loga imot oss,
Žive bi nas proždrli, kad se raspali gnjev njihov na nas;
4 so hadde vatni flødt yver oss, ei elv gjenge yver vår sjæl,
Potopila bi nas voda, rijeka bi pokrila dušu našu;
5 so hadde dei gjenge yver vår sjæl, dei storlåtne vatni.
Pokrila bi dušu našu silna voda.
6 Lova vere Herren, som ikkje gav oss til åt for deira tenner!
Blagosloven Gospod, koji nas ne dade zubima njihovijem da nas rastržu!
7 Vår sjæl slapp undan som ein fugl or fangarsnara. Snara rivna sund, og me slapp undan.
Duša se naša izbavi kao ptica iz zamke lovaèke; zamka se raskide, i mi se izbavismo.
8 Vår hjelp er i Herrens namn, han som gjorde himmel og jord.
Pomoæ je naša u imenu Gospodnjem, koji je stvorio nebo i zemlju.

< Salmenes 124 >