Salmenes 124

1 Ein song til høgtidsferderne; av David. Hadde ikkje Herren vore med oss, - so segje Israel -

Faarfannaa ol baʼuu. Faarfannaa Daawit. Israaʼel akkana haa jedhu: Utuu Waaqayyo garee keenya taʼuu baatee,

2 hadde ikkje Herren vore med oss, då menneskje stod upp imot oss,

utuu Waaqayyo garee keenya taʼuu baatee, yommuu namoonni nutti kaʼanitti,

3 so hadde dei slukt oss livande, då deira vreide loga imot oss,

yommuu aariin isaanii nutti bobaʼetti, silaa isaan utuu nu lubbuun jirruu nu liqimsu turan;

4 so hadde vatni flødt yver oss, ei elv gjenge yver vår sjæl,

lolaan nu liqimsee dhaʼaan bishaanii nurra yaaʼa ture;

5 so hadde dei gjenge yver vår sjæl, dei storlåtne vatni.

bishaan hamaan nu fudhatee bada ture.

6 Lova vere Herren, som ikkje gav oss til åt for deira tenner!

Waaqayyo akka nu ilkaan isaaniitiin cicciramnuuf dabarsee itti nu hin kennin sun haa eebbifamu.

7 Vår sjæl slapp undan som ein fugl or fangarsnara. Snara rivna sund, og me slapp undan.

Akkuma simbirri kiyyoo adamsituu jalaa baatu, nu isaan jalaa baaneerra; kiyyoon ni ciccite; nus jalaa baane.

8 Vår hjelp er i Herrens namn, han som gjorde himmel og jord.

Gargaarsi keenya maqaa Waaqayyoo, Uumaa samii fi lafa sanaa ti.