Salmenes 124

1 Ein song til høgtidsferderne; av David. Hadde ikkje Herren vore med oss, - so segje Israel -

Naho tsy Iehovà ty nañimba antika —ano ty hoe r’Israele—

2 hadde ikkje Herren vore med oss, då menneskje stod upp imot oss,

Naho tsy nañolotse’ antika t’Iehovà, ie naname an-tikañe ondatio,

3 so hadde dei slukt oss livande, då deira vreide loga imot oss,

le ho nagodra’ iereo veloñe ami’ty fisolebaran-kabosehañe;

4 so hadde vatni flødt yver oss, ei elv gjenge yver vår sjæl,

le ho ­nandempotse antika o ranoo, ho nisorotombak’ amo ain-tikañeo i torahañey,

5 so hadde dei gjenge yver vår sjæl, dei storlåtne vatni.

Eka ho nalipo’ o rano mitroñeo o ain-tikañeo,

6 Lova vere Herren, som ikkje gav oss til åt for deira tenner!

Andriaño t’Iehovà, fa tsy napò’e tika ho fitsatsàm-pamotsi’ iareo.

7 Vår sjæl slapp undan som ein fugl or fangarsnara. Snara rivna sund, og me slapp undan.

Niborofotse tika hoe voroñe am-­bitsom-pitsindro-boroñe, nipototse i fandrikey, le nibotafotse tika.

8 Vår hjelp er i Herrens namn, han som gjorde himmel og jord.

Fañimbàn-tikañe ty tahina’ Iehovà, Andrianamboatse i likerañey naho ty tane toy.