< Salmenes 124 >

1 Ein song til høgtidsferderne; av David. Hadde ikkje Herren vore med oss, - so segje Israel -
گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. «ئەگەر یەزدان لایەنگرمان نەدەبوو،» با ئێستا ئیسرائیل بڵێت،
2 hadde ikkje Herren vore med oss, då menneskje stod upp imot oss,
«ئەگەر یەزدان لایەنگرمان نەدەبوو، کاتێک خەڵک لێمان هەستان،
3 so hadde dei slukt oss livande, då deira vreide loga imot oss,
ئەوا بە زیندوویی قووتیان دەداین، کاتێک قینیان لە دژمان جۆشا،
4 so hadde vatni flødt yver oss, ei elv gjenge yver vår sjæl,
ئەوا لافاو ڕایدەماڵین، لێشاو گیانمانی دەبرد،
5 so hadde dei gjenge yver vår sjæl, dei storlåtne vatni.
ئەوا ئاوی هەڵچوو گیانمانی دەبرد.»
6 Lova vere Herren, som ikkje gav oss til åt for deira tenner!
ستایش بۆ یەزدان، کە ئێمەی نەکردە نێچیری بەر کەڵبەیان.
7 Vår sjæl slapp undan som ein fugl or fangarsnara. Snara rivna sund, og me slapp undan.
گیانمان وەک چۆلەکە لە داوی ڕاوچی دەربازبوو، داوەکە پسا و ئێمە دەربازبووین.
8 Vår hjelp er i Herrens namn, han som gjorde himmel og jord.
هانامان بە ناوی یەزدانەوەیە، دروستکەری ئاسمان و زەوی.

< Salmenes 124 >