< Salmenes 124 >
1 Ein song til høgtidsferderne; av David. Hadde ikkje Herren vore med oss, - so segje Israel -
今イスラエルはいふべし ヱホバもしわれらの方にいまさず
2 hadde ikkje Herren vore med oss, då menneskje stod upp imot oss,
人々われらにさからひて起りたつとき ヱホバもし我儕のかたに在さざりしならんには
3 so hadde dei slukt oss livande, då deira vreide loga imot oss,
かれらの怒のわれらにむかひておこりし時 われらを生るままにて呑しならん
4 so hadde vatni flødt yver oss, ei elv gjenge yver vår sjæl,
また水はわれらをおほひ 流はわれらの霊魂をうちこえ
5 so hadde dei gjenge yver vår sjæl, dei storlåtne vatni.
高ぶる水はわれらの霊魂をうちこえしならん
6 Lova vere Herren, som ikkje gav oss til åt for deira tenner!
ヱホバはほむべきかな我儕をかれらの歯にわたして噛くらはせたまはざりき
7 Vår sjæl slapp undan som ein fugl or fangarsnara. Snara rivna sund, og me slapp undan.
我儕のたましひは捕鳥者のわなをのがるる鳥のごとくにのがれたり 羅はやぶれてわれらはのがれたり
8 Vår hjelp er i Herrens namn, han som gjorde himmel og jord.
われらの助は天地をつくりたまへるヱホバの名にあり