Salmenes 124

1 Ein song til høgtidsferderne; av David. Hadde ikkje Herren vore med oss, - so segje Israel -

Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, kite Israël di koulye a,

2 hadde ikkje Herren vore med oss, då menneskje stod upp imot oss,

Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, lè lezòm te leve kont nou yo,

3 so hadde dei slukt oss livande, då deira vreide loga imot oss,

Alò, yo t ap gen tan fin vale nou tou vivan, lè kòlè yo te limen kont nou an.

4 so hadde vatni flødt yver oss, ei elv gjenge yver vår sjæl,

Nan lè sa a, dlo yo t ap fin anglouti nou nèt. Kouran dlo yo ta fin pase sou nanm nou.

5 so hadde dei gjenge yver vår sjæl, dei storlåtne vatni.

Nan lè sa a, dlo anraje yo t ap fin pase sou nanm nou.

6 Lova vere Herren, som ikkje gav oss til åt for deira tenner!

Beni se SENYÈ a, ki pa t livre nou pou chire nan dan yo.

7 Vår sjæl slapp undan som ein fugl or fangarsnara. Snara rivna sund, og me slapp undan.

Nanm nou gen tan fin chape tankou yon zwazo ki sòti nan pèlen a moun k ap fè lachas yo. Pèlen an fin kase e nou chape.

8 Vår hjelp er i Herrens namn, han som gjorde himmel og jord.

Sekou nou se nan non SENYÈ a, ki te fè syèl la ak tè a.