< Salmenes 124 >
1 Ein song til høgtidsferderne; av David. Hadde ikkje Herren vore med oss, - so segje Israel -
Kong dili pa si Jehova maoy kakapig namo, Ipasulti sa Israel karon,
2 hadde ikkje Herren vore med oss, då menneskje stod upp imot oss,
Kong dili pa si Jehova maoy kadapig namo, Sa diha nga ming-alsa ang mga tawo batok kanamo;
3 so hadde dei slukt oss livande, då deira vreide loga imot oss,
Nan (sila) minglamoy na unta kanamo nga mga buhi, Sa diha nga misilaub ang ilang kaligutgut batok kanamo:
4 so hadde vatni flødt yver oss, ei elv gjenge yver vår sjæl,
Nan minglunop na unta kanamo ang mga tubig, Ang baha mibanlas na unta ibabaw sa among kalag;
5 so hadde dei gjenge yver vår sjæl, dei storlåtne vatni.
Nan mingsalanap na unta sa ibabaw sa among kalag ang mga tubig nga palabilabihon.
6 Lova vere Herren, som ikkje gav oss til åt for deira tenner!
Dalayegon si Jehova, Nga wala magtugyan kanamo ingon nga tulokbonon ngadto sa ilang mga ngipon.
7 Vår sjæl slapp undan som ein fugl or fangarsnara. Snara rivna sund, og me slapp undan.
Ang among kalag giluwas ingon sa langgam nga gikan sa lit-ag sa mga mangangayam: Ang lit-ag nabungkag, ug kami gipalingkawas.
8 Vår hjelp er i Herrens namn, han som gjorde himmel og jord.
Ang among tabang anaa sa ngalan ni Jehova, Nga nagbuhat sa langit ug sa yuta.