< Salmenes 123 >

1 Ein song til høgtidsferderne. Til deg lyfter eg augo mine, du som sit i himmelen.
K tebi podižem oèi svoje, koji živiš na nebesima!
2 Sjå, som augo til tenarar skodar på handi åt herrarne sine, som augo til tenestgjenta på handi åt frua si, soleis skodar våre augo upp til Herren, vår Gud, til dess han vert oss nådig.
Kao što su oèi slugama uprte u ruku gospodara njihovijeh, kao oèi sluškinjine u ruku gospoðe njezine, tako su oèi naše u Gospoda Boga našega, dok se smiluje na nas.
3 Ver oss nådig, Herre, ver oss nådig! for me er ovleg metta med vanvyrdnad.
Smiluj se na nas, Gospode, smiluj se na nas, jer smo se dovoljno napitali sramote;
4 Ovleg metta er vår sjæl med spott ifrå dei kaute, med vanvyrdnad frå valdsmenner.
Dovoljno se napitala duša naša ruga od ponositijeh, i sramote od oholijeh.

< Salmenes 123 >