Salmenes 122

1 Ein song til høgtidsferderne; av David. Glad vart eg då dei sagde til meg: «Me vil ganga til Herrens hus.»

I PEREN kida ar indai on ia: Kitail en kolan nan tanpaj en Ieowa!

2 Våre føter fekk standa i dine portar, Jerusalem.

Na at akan pan mi ni wanim en kel en Ierujalem.

3 Jerusalem, du velbygde by, ein by som heng vel i hop.

Ierujalem kanim eu me kakaudar, pwen kanim kelail eu.

4 Der ætterne fer upp, Herrens ætter, etter Israels lov, til å prisa Herrens namn.

Waja me kainok kan kin momaitala ia, kainok en Ieowa kan, jaunkadede en Ijrael, pwen kapina mar en Ieowa.

5 For der er stolar sette til domstolar for Davids hus.

Pwe i waja me mol en kadeik mi ia, mol en kadaudok en Dawid.

6 Bed um fred for Jerusalem! det gange deim vel som elskar deg!

Poeki on Ierujalem a pai kan! Me kin pok on uk, en paida!

7 Fred vere innanfor dine murar og ro i dine salar!

Muei mau en mi ni om kel, o pai nan om im akan!

8 For mine brør og vener skuld vil eg segja: «Fred vere i deg!»

I pan kapakapa kin uk pweki ri ai o kompoke pai kan.

9 For Herrens, vår Guds, hus skuld vil eg søkja det som er godt for deg.

I pan rapaki on uk me mau melel, pweki tanpaj en Ieowa at Kot.