Salmenes 122

1 Ein song til høgtidsferderne; av David. Glad vart eg då dei sagde til meg: «Me vil ganga til Herrens hus.»

Oluyimba nga balinnya amadaala. Lwa Dawudi. Nasanyuka bwe baŋŋamba nti, “Tugende mu nnyumba ya Mukama!”

2 Våre føter fekk standa i dine portar, Jerusalem.

Ebigere byaffe biyimiridde mu miryango gyo, Ayi Yerusaalemi.

3 Jerusalem, du velbygde by, ein by som heng vel i hop.

Yerusaalemi yazimbibwa okuba ekibuga ekinywevu ekiyimiridde awamu.

4 Der ætterne fer upp, Herrens ætter, etter Israels lov, til å prisa Herrens namn.

Eyo ebika byonna gye biraga, ebika bya Mukama, okutendereza erinnya lya Mukama ng’ebiragiro ebyaweebwa Isirayiri bwe biri.

5 For der er stolar sette til domstolar for Davids hus.

Eyo entebe ez’okusalirako emisango gye zaateekebwa; z’entebe ez’obwakabaka ez’ennyumba ya Dawudi.

6 Bed um fred for Jerusalem! det gange deim vel som elskar deg!

Musabirenga Yerusaalemi emirembe: “Abo abakwagala bafune ebirungi.

7 Fred vere innanfor dine murar og ro i dine salar!

Emirembe gibeerenga munda w’ebisenge byo; n’amayumba go amanene gabeerenga n’omukisa era nga manywevu.”

8 For mine brør og vener skuld vil eg segja: «Fred vere i deg!»

Olwa baganda bange ne mikwano gyange nnaayogeranga nti, “Emirembe gibeerenga mu ggwe.”

9 For Herrens, vår Guds, hus skuld vil eg søkja det som er godt for deg.

Olw’obulungi bw’ennyumba ya Mukama Katonda waffe, nnaanoonyanga okukulaakulana kwa Yerusaalemi.