Salmenes 122

1 Ein song til høgtidsferderne; av David. Glad vart eg då dei sagde til meg: «Me vil ganga til Herrens hus.»

Thaburi ya Daudi Nĩndakenire hamwe na arĩa maanjĩĩrire atĩrĩ, “Nĩtũthiĩ nyũmba ya Jehova.”

2 Våre føter fekk standa i dine portar, Jerusalem.

Magũrũ maitũ marũgamĩte ihingo-inĩ ciaku, wee Jerusalemu.

3 Jerusalem, du velbygde by, ein by som heng vel i hop.

Jerusalemu rĩakĩtwo ta itũũra inene rĩnyitithanĩtio wega.

4 Der ætterne fer upp, Herrens ætter, etter Israels lov, til å prisa Herrens namn.

Kũu nĩkuo mĩhĩrĩga yambataga, o yo mĩhĩrĩga ya Jehova, ĩgathiĩ kũgooca rĩĩtwa rĩa Jehova kũringana na mawatho marĩa aheete Isiraeli.

5 For der er stolar sette til domstolar for Davids hus.

Kũu nĩkuo kũigĩtwo itĩ cia ũnene cia atuanĩri ciira, o cio itĩ cia ũnene cia nyũmba ya Daudi.

6 Bed um fred for Jerusalem! det gange deim vel som elskar deg!

Hoerai Jerusalemu thayũ: “Arĩa makwendete marotũũra na thayũ.

7 Fred vere innanfor dine murar og ro i dine salar!

Kũrĩa thingo ciaku ciirigĩire kũrogĩa na thayũ, naguo ũgitĩri ũgĩe ciikaro-inĩ ciaku cia ũthamaki.”

8 For mine brør og vener skuld vil eg segja: «Fred vere i deg!»

Nĩ ũndũ wa ariũ a baba na arata, nguuga atĩrĩ, “Thayũ ũrogĩa thĩinĩ waku.”

9 For Herrens, vår Guds, hus skuld vil eg søkja det som er godt for deg.

Nĩ ũndũ wa nyũmba ya Jehova Ngai witũ, caragia ũgaacĩru waku.