Salmenes 122

1 Ein song til høgtidsferderne; av David. Glad vart eg då dei sagde til meg: «Me vil ganga til Herrens hus.»

Kathutkung: Devit BAWIPA e im dawk cet awh sei telah, kai koe ati awh navah, ka lunghawi.

2 Våre føter fekk standa i dine portar, Jerusalem.

Oe Jerusalem, kaimae khok teh, nange takhang thungvah a kangdue han.

3 Jerusalem, du velbygde by, ein by som heng vel i hop.

Jerusalem teh kacakpounglah sak e lah ao.

4 Der ætterne fer upp, Herrens ætter, etter Israels lov, til å prisa Herrens namn.

BAWIPA e miphunnaw teh hote kho dawk a cei awh katang. Isarelnaw e phung patetlah BAWIPA e a miphunnaw teh BAWIPA min pholen hanelah, BAWIPA min pholen nahanelah a ceitakhang awh.

5 For der er stolar sette til domstolar for Davids hus.

Bangkongtetpawiteh, hote hmuen koevah, bawitungkhungnaw, Devit imthung bawitungkhungnaw lawkceng nahanelah a hruek awh.

6 Bed um fred for Jerusalem! det gange deim vel som elskar deg!

Jerusalem a roum nahanlah ratoum awh. Nang lungpataw naw teh a hmacawn awh naseh.

7 Fred vere innanfor dine murar og ro i dine salar!

Nange rapannaw roumnae awmseh. Na impui hawinae coe awh naseh.

8 For mine brør og vener skuld vil eg segja: «Fred vere i deg!»

Ka hmaunawngha han hoi ka huikonaw hanelah, nang dawk roumnae awm seh telah ka dei han.

9 For Herrens, vår Guds, hus skuld vil eg søkja det som er godt for deg.

Maimae BAWIPA Cathut im hane dawkvah, nange hawinae hah ka tawng han.