< Salmenes 122 >
1 Ein song til høgtidsferderne; av David. Glad vart eg då dei sagde til meg: «Me vil ganga til Herrens hus.»
Bawipa a im na cet u sih,” tinawh amik kqawn law awh zeel soeih nyng.
2 Våre føter fekk standa i dine portar, Jerusalem.
Aw Jerusalem, kaimih a khaw khqi ve vawng chawmkeng awh dyi hawh uhy.
3 Jerusalem, du velbygde by, ein by som heng vel i hop.
Jerusalem taw khawk bau ak zoei cana ami sak amyihna sak na awm hy.
4 Der ætterne fer upp, Herrens ætter, etter Israels lov, til å prisa Herrens namn.
Israel a venawh cuk kiknaak awipeek peek na a awm amyihna, Bawipang ming kyihcah ham, cawh ce thlang pilnamkhqi, Bawipa a pilnam khqi hang cet uhy.
5 For der er stolar sette til domstolar for Davids hus.
Cawh ce awidengnaak boei ngawihdoelh khqi, David ipkhui awhkaw boei ngawihdoelh khqi awm hy.
6 Bed um fred for Jerusalem! det gange deim vel som elskar deg!
Jerusalem ngaihqepnaak aham cykcah lah uh: “Nang anik lungnaak thlangkhqi ce qalmawng na awm u seh.
7 Fred vere innanfor dine murar og ro i dine salar!
Na vawng khuiawh ngaihqepnaak awm seitaw, na boei awmnaak im kqang ngaihqepnaak awm seh.”
8 For mine brør og vener skuld vil eg segja: «Fred vere i deg!»
Ka koeinaa ingkaw pyikhqi awh, “Nang ak khuiawh ngaihqepnaak awm seh,” ti kawng nyng.
9 For Herrens, vår Guds, hus skuld vil eg søkja det som er godt for deg.
Bawipa ningnih Khawsa im awh, nang a boeimangnaak ce sui kawng nyng.