Salmenes 121

1 Ein song til høgtidsferderne. Eg lyfter augo mine upp til fjelli, kvar kjem mi hjelp ifrå?

Pesem preizvrstna. Oči svoje naj bi povzdignil na one gore? Od kod naj mi pride pomoč?

2 Mi hjelp kjem ifrå Herren, han som hev skapa himmelen og jordi.

Pomoč moja bodi od Gospoda, kateri je naredil nebesa in zemljo.

3 Han skal ikkje lata foten din vera ustød, han blundar ikkje din vaktar.

Naj ne dopusti, da omahne noga tvoja, varuh tvoj naj ne spí.

4 Sjå, han blundar ikkje og søv ikkje, Israels vaktar.

Glej, ne dremlje in ne spí varuh Izraelov.

5 Herren er din vaktar, Herren er din skugge ved di høgre hand.

Gospod varuh tvoj, Gospod je senca tvoja na desni roki tvoji.

6 Um dagen skal ikkje soli stikka deg, og ikkje månen um natti.

Podnevi te ne bode zadevalo solnce, ali mesec ponoči.

7 Herren skal vara deg frå alt vondt, han skal vara di sjæl.

Gospod te bode varoval vsega zlega, varoval bode dušo tvojo.

8 Herren skal vara din utgang og din inngang frå no og til æveleg tid.

Gospod bode varoval hojo tvojo, od tega časa do vekomaj.