Salmenes 121

1 Ein song til høgtidsferderne. Eg lyfter augo mine upp til fjelli, kvar kjem mi hjelp ifrå?

Podižem oèi svoje ka gorama, odakle mi dolazi pomoæ.

2 Mi hjelp kjem ifrå Herren, han som hev skapa himmelen og jordi.

Pomoæ je meni od Gospoda, koji je stvorio nebo i zemlju.

3 Han skal ikkje lata foten din vera ustød, han blundar ikkje din vaktar.

Neæe dati da popuzne noga tvoja; ne drijemlje èuvar tvoj.

4 Sjå, han blundar ikkje og søv ikkje, Israels vaktar.

Gle, ne drijemlje i ne spava èuvar Izrailjev.

5 Herren er din vaktar, Herren er din skugge ved di høgre hand.

Gospod je èuvar tvoj, Gospod je sjen tvoj, on ti je s desne strane.

6 Um dagen skal ikkje soli stikka deg, og ikkje månen um natti.

Danju te neæe sunce ubiti ni mjesec noæu.

7 Herren skal vara deg frå alt vondt, han skal vara di sjæl.

Gospod æe te saèuvati od svakoga zla, saèuvaæe dušu tvoju Gospod.

8 Herren skal vara din utgang og din inngang frå no og til æveleg tid.

Gospod æe èuvati ulazak tvoj i izlazak tvoj, otsad i dovijeka.