< Salmenes 121 >

1 Ein song til høgtidsferderne. Eg lyfter augo mine upp til fjelli, kvar kjem mi hjelp ifrå?
Oluyimba nga balinnya amadaala. Nnyimusa amaaso gange eri ensozi, okubeerwa kwange kuva wa?
2 Mi hjelp kjem ifrå Herren, han som hev skapa himmelen og jordi.
Okubeerwa kwange kuva eri Mukama, eyakola eggulu n’ensi.
3 Han skal ikkje lata foten din vera ustød, han blundar ikkje din vaktar.
Taliganya kigere kyo kusagaasagana; oyo akukuuma taabongootenga.
4 Sjå, han blundar ikkje og søv ikkje, Israels vaktar.
Laba, oyo akuuma Isirayiri taabongootenga so teyeebakenga.
5 Herren er din vaktar, Herren er din skugge ved di høgre hand.
Mukama ye mukuumi wo; Mukama y’akusiikiriza ku mukono gwo ogwa ddyo;
6 Um dagen skal ikkje soli stikka deg, og ikkje månen um natti.
emisana enjuba teekwokyenga, wadde omwezi ekiro.
7 Herren skal vara deg frå alt vondt, han skal vara di sjæl.
Mukama anaakukuumanga mu buli kabi; anaalabiriranga obulamu bwo.
8 Herren skal vara din utgang og din inngang frå no og til æveleg tid.
Mukama anaakukumanga amagenda go n’amadda, okuva leero n’okutuusa emirembe gyonna.

< Salmenes 121 >