Salmenes 121

1 Ein song til høgtidsferderne. Eg lyfter augo mine upp til fjelli, kvar kjem mi hjelp ifrå?

Nagra navua kesga hu'na agonaramintega koanagi, inantegati nazamahu vahera egahie?

2 Mi hjelp kjem ifrå Herren, han som hev skapa himmelen og jordi.

Monane mopanema tro'ma hu'nea Ra Anumzantegati naza hu'zana ne-e.

3 Han skal ikkje lata foten din vera ustød, han blundar ikkje din vaktar.

Agra katre'nigenka regrarinka omasegosane. Na'ankure kagri'ma kegavama hunegantemo'a avura nomasea ne' mani'ne.

4 Sjå, han blundar ikkje og søv ikkje, Israels vaktar.

Antahio, tamagerfa huno Israeli vahe'ma kegavama hunezmantemo'a, avu'tokora nosuno avura nomasea ne' mani'ne.

5 Herren er din vaktar, Herren er din skugge ved di høgre hand.

Ra Anumzamo'a tamagrira kegava huramante'ne. Ra Anumzamo'a tona zafagna huno kagri tvaonte mani'neno, kegava hunegante.

6 Um dagen skal ikkje soli stikka deg, og ikkje månen um natti.

Zage feru'pima nevnankeno'a zagemo'a tenogasagesigeno, kenage'ma nevnankeno'a, ikamo'a hazenkea ogamigahie.

7 Herren skal vara deg frå alt vondt, han skal vara di sjæl.

Ra Anumzamo'a kagrira kegava hugante'sigenka, so'e hunka nemaninka hazenkea e'origahane.

8 Herren skal vara din utgang og din inngang frå no og til æveleg tid.

Meninteti'ma agafa huteno henkama maninoma vaniana, inantego vunka enka'ma hananana Ra Anumzamo'a avua anteno kegava hugante vava huno vugahie.