Salmenes 121

1 Ein song til høgtidsferderne. Eg lyfter augo mine upp til fjelli, kvar kjem mi hjelp ifrå?

«Ωδή των Αναβαθμών.» Υψόνω τους οφθαλμούς μου προς τα όρη· πόθεν θέλει ελθεί η βοήθειά μου;

2 Mi hjelp kjem ifrå Herren, han som hev skapa himmelen og jordi.

Η βοήθειά μου έρχεται από του Κυρίου, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην.

3 Han skal ikkje lata foten din vera ustød, han blundar ikkje din vaktar.

Δεν θέλει αφήσει να κλονισθή ο πους σου· ουδέ θέλει νυστάξει ο φυλάττων σε.

4 Sjå, han blundar ikkje og søv ikkje, Israels vaktar.

Ιδού, δεν θέλει νυστάξει ουδέ θέλει αποκοιμηθή, ο φυλάττων τον Ισραήλ.

5 Herren er din vaktar, Herren er din skugge ved di høgre hand.

Ο Κύριος είναι ο φύλαξ σου· ο Κύριος είναι η σκέπη σου εκ δεξιών σου.

6 Um dagen skal ikkje soli stikka deg, og ikkje månen um natti.

Την ημέραν ο ήλιος δεν θέλει σε βλάψει, ουδέ η σελήνη την νύκτα.

7 Herren skal vara deg frå alt vondt, han skal vara di sjæl.

Ο Κύριος θέλει σε φυλάττει από παντός κακού· θέλει φυλάττει την ψυχήν σου.

8 Herren skal vara din utgang og din inngang frå no og til æveleg tid.

Ο Κύριος θέλει φυλάττει την έξοδόν σου και την είσοδόν σου, από του νυν και έως του αιώνος.