< Salmenes 121 >

1 Ein song til høgtidsferderne. Eg lyfter augo mine upp til fjelli, kvar kjem mi hjelp ifrå?
Kathutkung: Panuekhoeh, tami tangawn ni Hezekiah a ti awh Kabawpnae teh nâhoi maw a tho han ka titeh, monnaw koelah ka khet.
2 Mi hjelp kjem ifrå Herren, han som hev skapa himmelen og jordi.
Kalvan hoi talai kasakkung BAWIPA koehoi doeh a tho.
3 Han skal ikkje lata foten din vera ustød, han blundar ikkje din vaktar.
Bawipa ni na khok tâlaw sak hoeh. Nang khenyawnkung teh ngâm boihoeh.
4 Sjå, han blundar ikkje og søv ikkje, Israels vaktar.
Atangcalah Isarelnaw khenyawnkung Ahni teh ngâm boihoeh, ip hai ip boihoeh.
5 Herren er din vaktar, Herren er din skugge ved di høgre hand.
BAWIPA ni nang teh, na khetyawt. BAWIPA teh, aranglae tâhlip, na kângue e doeh.
6 Um dagen skal ikkje soli stikka deg, og ikkje månen um natti.
Khodai vah kanî, karum vah thapa ni runae na poe mahoeh.
7 Herren skal vara deg frå alt vondt, han skal vara di sjæl.
BAWIPA ni runae pueng thung hoi na khetyawt han, na hringnae hai a khetyawt han.
8 Herren skal vara din utgang og din inngang frå no og til æveleg tid.
BAWIPA ni, na ceinae, na thonae pueng hah atuhoi pout laipalah, a khetyawt han.

< Salmenes 121 >