Salmenes 120

1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

V svoji tegobi sem klical h Gospodu in me je slišal.

2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

Osvobodi mojo dušo, oh Gospod, pred lažnivimi ustnicami in pred varljivim jezikom.

3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

Kaj ti bo dano? Ali kaj ti bo storjeno, ti varljiv jezik?

4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

Ostre puščice mogočnega z brinovo žerjavico.

5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

Gorje meni, da se mudim v Mešehu, da prebivam v kedárskih šotorih!

6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

Moja duša je dolgo prebivala s tistim, ki sovraži mir.

7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.

Jaz sem za mir, toda ko govorim, so oni za vojno.