Salmenes 120

1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

Na minha angustia clamei ao Senhor, e me ouviu.

2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

Senhor, livra a minha alma dos labios mentirosos e da lingua enganadora.

3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

Que te será dado, ou que te será accrescentado, lingua enganadora?

4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

Frechas agudas do valente, com brazas vivas de zimbro.

5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

Ai de mim, que peregrino em Mesech, e habito nas tendas de Kedar.

6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

A minha alma bastante tempo habitou com os que detestam a paz.

7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.

Pacifico sou, porém quando eu fallo já elles procuram guerra.