< Salmenes 120 >
1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.
Pieśń stopni. Wołałem do PANA w swoim utrapieniu i wysłuchał mnie.
2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!
Ocal, PANIE, moją duszę od warg kłamliwych [i] od zdradliwego języka.
3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?
Cóż będzie ci dane albo co się stanie z tobą, zdradliwy języku?
4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.
Ostre strzały mocarza i węgle z jałowca.
5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!
Biada mi, że przebywam w Meszek i mieszkam w namiotach Kedaru.
6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.
Moja dusza długo mieszka z tymi, którzy nienawidzą pokoju.
7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.
Ja [jestem za] pokojem, ale gdy [o tym] mówię, oni są za wojną.