Salmenes 120

1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

Faarfannaa Ol baʼuu. Ani rakkina koo keessatti Waaqayyotti nan iyyadha; innis deebii naa kenna.

2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

Yaa Waaqayyo, afaan sobuu fi arraba nama gowwoomsu jalaa na baasi.

3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

Yaa arraba gowwoomsituu nana, maaltu siif kennama? Kana caalaas maal godhamta?

4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

Inni xiyya loltootaa kan qarameen, barbadaa ibiddaa qacamaatiin si adaba.

5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

Ani waanan Meshek keessa taaʼee dunkaanota Qeedaar gidduu jiraadhuuf, anaaf wayyoo!

6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

Warra nagaa jibban gidduu, ani yeroo dheeraa jiraadheera.

7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.

Ani nama nagaa barbaadu dha; isaan garuu yeroo ani dubbadhu lolaaf kakaʼan.