Salmenes 120

1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

Ke nga muta in ongoiya, nga pang nu sin LEUM GOD A El topukyu.

2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

LEUM GOD moliyula Liki mwet kikiap a mwet kutasrik.

3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

Kowos, mwet kikiap, mea God El a oru nu suwos? El a kai kowos fuka?

4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

Ke sukan pisr kosro nutin sie mwet mweun, A mulut firir!

5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

Ke nga muta inmasrlowos, arulana koluk oana nga in muta in acn Meshech Ku muta inmasrlon mwet Kedar.

6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

Loesla pacl nga muta Inmasrlon mwet su srunga misla.

7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.

Ke pacl nga sramsram ke misla, Elos ac lungse mweun.