Salmenes 120

1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

われ困苦にあひてヱホバをよびしかば我にこたへたまへり

2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

ヱホバよねがはくは虚偽のくちびる欺詐の舌よりわが霊魂をたすけいだしたまへ

3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

あざむきの舌よなんぢに何をあたへられ 何をくはへらるべきか

4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

ますらをの利き箭と金萑花のあつき炭となり

5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

わざはひなるかな我はメセクにやどりケダルの幕屋のかたはらに住めり

6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

わがたましひは平安をにくむものと偕にすめり

7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.

われは平安をねがふ されど我ものいふときにかれら戰爭をこのむ