Salmenes 120

1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

Ég ákalla Guð í neyð minni og hann hjálpar mér.

2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

Drottinn, frelsaðu mig frá svikum og prettum.

3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

Þú lygatunga, hver verða örlög þín?

4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

Oddhvassar örvar munu stinga þig og glóandi kol brenna þig!

5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

Hvílík mæða að búa með óguðlegum!

6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

Ég er þreyttur á þeim sem hata friðinn.

7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.

Ég þrái frið, en þeir elska stríð og láta ráð mín sem vind um eyrun þjóta.