< Salmenes 120 >
1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.
A SONG OF THE ASCENTS. I have called to YHWH in my distress, And He answers me.
2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!
O YHWH, deliver my soul from a lying lip, From a deceitful tongue!
3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?
What does He give to you? And what does He add to you? O deceitful tongue!
4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.
Sharp arrows of a mighty one, with coals of broom trees.
5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!
Woe to me, for I have inhabited Mesech, I have dwelt with tents of Kedar.
6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.
My soul has dwelt too much with him who is hating peace.
7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.
I—peace, and when I speak they [are] for war!