Salmenes 120

1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

In my distress I cried unto Yhwh, and he heard me.

2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

Deliver my soul, O Yhwh, from lying lips, and from a deceitful tongue.

3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

What shall be given unto thee? or what shall be done unto thee, thou false tongue?

4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

Sharp arrows of the mighty, with coals of juniper.

5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

Woe is me, that I sojourn in Meshech, that I dwell in the tents of Kedar!

6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

My soul hath long dwelt with him that hateth peace.

7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.

I am for peace: but when I speak, they are for war.