< Salmenes 120 >
1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.
A Song of degrees. In my trouble I called unto Jehovah, and he answered me.
2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!
Jehovah, deliver my soul from the lying lip, from the deceitful tongue.
3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?
What shall be given unto thee, what shall be added unto thee, thou deceitful tongue?
4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.
Sharp arrows of a mighty one, with burning coals of broom-wood.
5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!
Woe is me, that I sojourn in Meshech, that I dwell among the tents of Kedar!
6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.
My soul hath long dwelt with them that hate peace.
7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.
I [am for] peace; but when I speak, they [are] for war.