Salmenes 120

1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.

2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.

3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?

4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.

5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.

6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.

7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.

Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.