Salmenes 120

1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

Kathutkung: Panuekhoeh, tami tangawn ni Hezekiah a ti awh Kai teh runae kâhmo navah, BAWIPA ka kaw teh Bawipa ni na pato.

2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

Oe BAWIPA, ka muitha hah laithoe e pahni dawk hoi thoseh, dumyennae lai dawk hoi thoseh, na rungngang haw.

3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

Oe dumyennae lai, Bawipa ni nang hah bangtelah vaimoe na ti han vai, nang hah bang hoi vaimoe runae na poe han vai tet pawiteh,

4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

athakaawmnaw e kahran e pala hoi kongkang hmaisaan hoi doeh.

5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

Kai teh, Meshek ram vah, kahlawng ka cei teh Kedarnaw e rim dawk ka o dawkvah, yawthoe lah a o

6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

Ka muitha teh roumnae ka hmuhma e naw hoi rei ao e hroung asaw toe.

7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.

Kai teh roumnae ka ngai. Hatei, ka dei navah, ahnimouh teh tarantuk hane doeh a ngai awh.