Salmenes 120

1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

Lungkham na leh lung gim na kato tengleh Yahweh Pakai kom kalhutjin ahileh Aman kataona asangjin ahi.

2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

O Yahweh Pakai in mijoubol ho a konleh milepche ho a kon in neihuhdoh'in.

3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

Oh lepchena leigui mangcha ho, Elohim Pathen in nangho ipi na louvin tem? Aman nachunga engbolna ichan gei in apunsahbe dem?

4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

Nangma thalchang hemtah a naki sunding chuleh meihol sapehpoh naki desah ding ahi.

5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

Gamlatah Meshach lah'a ka chenchu kadanave, gamlatah Kedar ponbuh a ka chenchu ka thohlel ngeije,

6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

Keima chamna deilah'a kachenhi kakhoplheh jengtai,

7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.

Keiman chamna kahol in, ahinlah keiman chamna thu kaseipou pouleh amahon gal bou adeijiu ve.