Salmenes 120

1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

Tangtlaeng Laa Kamah kah citcai khuiah BOEIPA te ka khue tih kai n'doo.

2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

BOEIPA aw ka hinglu he laithae hmuilai lamkah neh palyal ol lamloh huul lah.

3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

Palyal ol te nang taengah bahamnim m'paek vetih bahamnim nang taengah hang koei eh?

4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

Hlangrhalh kah thaltang khaw hlingcet alh bangla sum yipkip.

5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

Meshek ah ka bakuep tih Kedar dap ah kho ka sak dongah kai ngawn tah ka tuisawih coeng!

6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

Rhoepnah aka hmuhuet taengah ka hinglu loh kho puet a sak coeng.

7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.

Kai loh rhoepnah ka thui vaengah amih te caemtloek la thoouh.