Salmenes 120

1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

Sa akong pag-antos gitawag ko si Yahweh, ug iya akong gitubag.

2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

Luwasa ang akong kinabuhi, O Yahweh, gikan niadtong namakak uban sa ilang mga ngabil ug naglimbong gamit ang ilang mga dila.

3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

Unsaon man kamo niya pagsilot, ug unsa pa gayod ang iyang buhaton kaninyo, kamong adunay bakakon nga mga dila?

4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

Silotan kamo niya inubanan sa pana sa manggugubat nga gipahait pinaagi sa nagbagang oling.

5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

Pagkaalaot ko tungod kay nagpuyo ako sa makadiyot sa Mesec; nagpuyo ako kaniadto taliwala sa tolda sa Kedar.

6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

Kay sa dugay nga panahon nagpuyo ako uban niadtong nagdumot sa kalinaw.

7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.

Ako alang sa kalinaw, apan sa dihang magsulti ako, (sila) alang sa gubat.