Salmenes 120

1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

Na da bidi hamosu ba: beba: le, Hina Godema wele sia: i. Amola E da nama dabe adole i.

2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

Ogogosu dunu da nama hasalasisa: besa: le, Dia na gaga: ma.

3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

Dilia ogogosu dunu! Gode da dilima adi hamoma: bela: ? E da habodane dilima se dabe ima: bela: ?

4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

Amabela: ? E da dadi gagui dunu ea dadi agei o lalu oso gia: i bagade amoga se dabe ima: bela: ?

5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

Dili bisili fifi labe da wadela: idafa Misiege amola Gida dunu fi amo ganodini ili bisili fifi labe defele gala.

6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

Na da eso bagohamedafa fifi lai amo da olofosu higasa, amo ganodini esalebe ba: i.

7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.

Na da olofoma: ne ilima sia: sea, ilia da ha lamusa: fawane dawa: sa.