Salmenes 119
1 Sæle er dei som gjeng ein ulastande veg, dei som ferdast i Herrens lov!
Waxaa barakaysan kuwa jidka ku qumman, Oo sharciga Rabbiga ku socda.
2 Sæle er dei som tek vare på hans vitnemål, som søkjer honom av alt sitt hjarta,
Waxaa barakaysan kuwa dhawra markhaatifurkiisa, Oo Rabbiga ku doondoona qalbiga oo dhan.
3 dei som ikkje gjer urett, men vandrar på hans vegar.
Haah, oo xaqdarro ma sameeyaan, Jidadkiisase way ku socdaan.
4 Du hev gjeve dine fyresegner, at ein skal halda deim vel.
Waxaad nagu amartay amarradaada, Inaan aad u dhawrno.
5 Å, kunde vegarne mine verta faste, so eg heldt dine fyreskrifter!
Aad baan u jeclaan lahaa in jidadkayga la hagaajiyo Inaan qaynuunnada dhawro!
6 Då skal eg ikkje verta til skammar når eg gjev gaum etter alle dine bodord.
Markaas anigu ceeboobi maayo, Markaan dhawro amarradaada oo dhan.
7 Eg vil takka deg av eit ærlegt hjarta når eg lærer dine rettferdsdomar.
Markaan barto xukummadaada xaqa ah Ayaan qummanaanta qalbiga kuugu mahadnaqi doonaa.
8 Dine fyreskrifter vil eg halda, du må ikkje reint forlata meg.
Waxaan dhawri doonaa qaynuunnadaada, Rabbow, ha i dayrin weligay.
9 Korleis skal ein ungdom halda stigen sin rein? Når han held seg etter ditt ord.
Bal nin dhallinyaro ahu muxuu jidkiisa ku nadiifiyaa? Waa inuu aad ugu fiirsado si eraygaaga waafaqsan.
10 Av alt mitt hjarta hev eg søkt deg, lat meg ikkje villast burt frå dine bodord!
Waxaan kugu doondoonay qalbigayga oo dhan, Yaanan amarradaada ka leexan.
11 I hjarta mitt hev eg gøymt ditt ord, so eg ikkje skal synda imot deg.
Waxaan eraygaagii qalbigayga ugu kaydsaday Si aanan kuugu dembaabin.
12 Lova vere du, Herre! Lær meg dine fyreskrifter!
Rabbiyow, adigaa mahad leh, Haddaba qaynuunnadaada i bar.
13 Med lipporne mine hev eg forkynt alle rettar frå din munn.
Waxaan bushimahayga ku sheegay Xukummadii afkaaga oo dhan.
14 Eg er glad i vegen etter dine vitnemål som i all rikdom.
Waxaan ku reyreeyey jidka markhaatifurkaaga, Sidaan ugu rayrayn lahaa taajirnimada oo dhan.
15 På dine fyresegner vil eg grunda og skoda på dine stigar.
Waxaan aad ugu fiirsan doonaa amarradaada, Oo jidadkaagaan dhawri doonaa.
16 I dine fyreskrifter vil eg hava hugnad, og ikkje vil eg gløyma ditt ord.
Qaynuunnadaada waan ku farxi doonaa, Eraygaagana ma illoobi doono.
17 Gjer vel imot din tenar, at eg må liva! so vil eg halda ditt ord.
Anoo addoonkaaga ah wax badan oo wanaagsan ii samee, si aan u noolaado, Oo sidaasaan eraygaaga u dhawri doonaa.
18 Lat upp augo mine, at eg kann skoda underlege ting i di lov!
Indhahayga fur Si aan waxyaalo yaab badan sharcigaaga uga arko.
19 Ein gjest er eg på jordi, løyn ikkje dine bodord for meg!
Socotaan dhulka ku ahay, Haddaba amarradaada ha iga qarin.
20 Mi sjæl er sunderknasa av lengting etter dine rettar all tid.
Naftaydu waxay u xiisootay Jacaylkay had iyo goorba u qabto xukummadaada.
21 Du hev truga dei stormodige, dei forbanna, som fer vilt frå dine bodord.
Waxaad canaanatay kuwa kibirsan oo inkaaran, Oo amarrada ka leexda.
22 Tak burt frå meg skam og vanvyrdnad! for dine vitnemål hev eg teke vare på.
Cay iyo ceeb iga fogee, Waayo, markhaatifurkaaga waan xajiyey,
23 Jamvel hovdingar hev sete i samrøda mot meg; din tenar grundar på dine fyreskrifter.
Oo weliba amiirraa fadhiistay oo wax iga gees ah ka wada hadlay, Laakiinse anoo addoonkaaga ah aad baan uga fiirsaday qaynuunnadaada.
24 Dine vitnemål er og min hugnad, dei er mine rådgjevarar.
Markhaatifurkaagu waa waxa iga farxiya, Waana lataliyayaashayda.
25 Mi sjæl ligg nedi dusti, haldt meg i live etter ditt ord!
Naftaydu waxay ku dhegtaa ciidda, Haddaba ii noolee si eraygaaga waafaqsan.
26 Eg fortalde um mine vegar, og du svara meg; lær meg dine fyreskrifter!
Waxaan kuu sheegay jidadkaygii, oo adna waad ii jawaabtay, Bal qaynuunnadaada i bar.
27 Lat meg få skyna vegen etter dine fyresegner! So vil eg grunda på dine under.
Jidka amarradaada i garansii, Oo sidaasaan aad ugu fiirsan doonaa shuqulladaada yaabka badan.
28 Mi sjæl græt av sorg; reis meg upp etter ditt ord!
Naftaydu waxay la dhacdaa murug, Haddaba ii xoogee si eraygaaga waafaqsan.
29 Snu lygnevegen burt frå meg, og unn meg di lov!
Jidka beenta iga fogee, Oo si raxmad leh sharcigaaga ii sii.
30 Truskaps veg hev eg valt, dine rettar hev eg sett framfyre meg.
Waxaan doortay jidka aaminnimadaada, Oo waxaan hortayda dhigay xukummadaadii.
31 Eg heng fast ved dine vitnemål, Herre, lat meg ikkje verta til skammar!
Markhaatifurkaaga waan xajiyaa, Rabbiyow, ha i ceebayn.
32 Vegen etter dine bodord vil eg springa, for du trøystar mitt hjarta.
Waxaan ku ordi doonaa jidka amarradaada Markii aad qalbigayga ballaadhisid.
33 Herre, vis meg vegen etter dine fyreskrifter! so vil eg fara honom alt til endes.
Rabbiyow, jidka qaynuunnadaada i bar, Waanan xajin doonaa tan iyo ugu dambaysta.
34 Gjev meg skyn, so vil eg taka vare på di lov og halda henne av alt mitt hjarta.
Waxgarasho i sii, oo anna sharcigaaga waan xajin doonaa, Haah, oo waxaan ku dhawri doonaa qalbigayga oo dhan.
35 Leid meg på dine bodords stig, for han er til hugnad for meg.
Igu kexee waddada amarradaada, Waayo, kaasaan ku farxaa.
36 Bøyg mitt hjarta til dine vitnemål og ikkje til urett vinning!
Qalbigayga u soo jeedi xagga markhaatifurkaaga, Oo ha u leexin xagga faa'iidada xaqdarrada ah.
37 Vend augo mine burt, so dei ikkje ser etter fåfengd, haldt meg i live på din veg!
Indhahayga inay fiiriyaan wax aan micne lahayn ka sii jeedi, Oo jidadkaaga igu noolee.
38 Uppfyll for din tenar ordet ditt, som gjer at ein ottast deg!
Eraygaaga ii xaqiiji anoo addoonkaaga ah Oo doonaya inaan kaa cabsado.
39 Tak burt ifrå meg mi skjemsla som eg er rædd, for dine rettar er gode.
Caydayda aan ka cabsanayo iga leexi, Waayo, xukummadaadu waa wanaagsan yihiin.
40 Sjå, eg lengtar etter dine fyresegner, haldt meg i live ved di rettferd.
Bal eeg, waxaan u xiisooday amarradaada, Haddaba xaqnimadaada igu soo noolee.
41 Lat di miskunn, Herre, koma yver meg, di frelsa etter ditt ord!
Rabbiyow, naxariistaada iyo weliba badbaadintaadu Ha iigu yimaadeen si eraygaaga waafaqsan.
42 Eg vil gjeva svar til honom som spottar meg; for eg lit på ditt ord.
Markaasaan jawaab u heli doonaa kan i caaya, Waayo, waxaan isku halleeyaa eraygaaga.
43 Riv ikkje sannings ord so reint or munnen min, for på dine domar ventar eg.
Oo erayga runta ahna dhammaantiis afkayga ha ka gooyn, Waayo, waxaan rajo ku qabay xukummadaada.
44 Stødt vil eg halda di lov, æveleg og alltid.
Markaasaan had iyo goorba dhawri doonaa sharcigaaga Weligay iyo weligayba.
45 Lat meg ferdast i det frie, for eg spør etter dine fyresegner!
Oo waxaan ku socon doonaa xorriyad, Waayo, waxaan doondoonay amarradaada.
46 Eg vil tala um dine vitnemål for kongar, og eg skal ikkje verta til skammar.
Oo weliba waxaan markhaatifurkaaga ka sheegi doonaa boqorro hortooda, Mana ceeboobi doono.
47 Eg vil frygda meg ved dine bodord, som eg elskar.
Oo waxaan ku farxi doonaa amarradaada Aan jeclaaday.
48 Eg vil lyfta mine hender til dine bodord som eg elskar, og eg vil grunda på dine fyreskrifter.
Oo weliba waxaan gacmaha u hoorsan doonaa amarradaada aan jeclaaday, Oo aad baan ugu fiirsan doonaa qaynuunnadaada.
49 Kom i hug ditt ord til din tenar, med di du hev gjeve meg von!
Xusuuso eraygii aad anoo addoonkaaga ah igula hadashay, Oo aad igu rajo gelisay.
50 Det er mi trøyst i min vesaldom, at ditt ord hev halde meg i live.
Oo taasu waa i qalbi qaboojisaa markii aan dhibaataysnahay, Waayo, eraygaagaa i soo nooleeyey.
51 Ovmodige hev spotta meg mykje, frå di lov hev eg ikkje vike.
Kuwa kibirsan aad bay iigu qosleen, Laakiinse sharcigaaga kama aan leexan.
52 Eg kom i hug, Herre, dine domar frå gamle dagar, og eg vart trøysta.
Rabbiyow, tan iyo mar hore waxaan soo xusuusnaa xukummadaada, Waanan isqalbi qaboojiyey.
53 Brennande harm hev eg vorte på dei ugudlege som forlet di lov.
Aad baan u xanaaqay, Waana kuwa sharka leh oo sharcigaaga ka tegey aawadood.
54 Dine fyreskrifter hev vorte mine lovsongar i det hus der eg bur som framand.
Qaynuunnadaadu waxay ii ahaayeen heeso Markaan ku jiray gurigii aan socotada ku ahaa.
55 Um natti kom eg ditt namn i hug, Herre, og eg heldt di lov.
Rabbiyow, habeenkaan magacaaga soo xusuustay, Oo sharcigaagaan dhawray.
56 Dette timdest meg, at eg fekk taka vare på dine fyreskrifter.
Taasu waa ii ahaatay, Maxaa yeelay, amarradaadii baan xajiyey.
57 Herren er min lut, sagde eg, med di eg heldt dine ord.
Rabbigu waa qaybtayda, Oo anigu waxaan idhi, Waxaan dhawrayaa erayadaada.
58 Eg naudbad deg av alt mitt hjarta: «Ver miskunnsam imot meg etter ditt ord!»
Qalbigayga oo dhan ayaan kugu baryay inaad raalli iga ahaato, Si eraygaaga waafaqsan iigu naxariiso.
59 Eg tenkte på mine vegar og vende mine føter til dine vitnemål.
Waxaan ka fikiray jidadkayga, Kolkaasaan cagahayga u soo duway xagga markhaatifurkaaga.
60 Eg skunda meg og tøvra ikkje med å halda dine bodord.
Waan u degdegay, oo kama aan raagin Inaan amarradaada dhawro.
61 Bandi til dei ugudlege hev snørt meg inn, di lov hev eg ikkje gløymt.
Waxaa isku kay duudduubay xadhkihii kuwa sharka leh, Laakiinse sharcigaaga ma aan illoobin.
62 Midt på natti stend eg upp og vil takka deg for dine rettferdslover.
Waxaan kici doonaa habeenbadhka inaan kugu mahadnaqo, Waana xukummadaada caddaaladda ah daraaddood.
63 Eg held meg til alle deim som ottast deg, og som held dine fyresegner.
Anigu waxaan wehel la ahay kuwa kaa cabsada oo dhan, Iyo kuwa amarradaada dhawraba.
64 Av di miskunn, Herre, er jordi full; lær meg dine fyreskrifter!
Rabbiyow, dhulka waxaa ka buuxda naxariistaada, Haddaba qaynuunnadaada i bar.
65 Tenaren din hev du gjort vel imot, Herre, etter ditt ord.
Rabbiyow, anoo addoonkaaga ah waxaad iila macaamilootay Si wanaagsan oo eraygaaga waafaqsan.
66 Lær meg god skynsemd og kunnskap! for eg trur på dine bodord.
Haddaba i bar kaladoorasho wanaagsan iyo aqoon, Waayo, waxaan rumaystay amarradaada.
67 Fyrr eg vart nedbøygd, for eg vilt, men no held eg ditt ord.
Intaan lay dhibin ka hor ayaan ambaday, Laakiinse haatan eraygaaga waan dhawraa.
68 Du er god og gjer godt, lær meg dine fyreskrifter!
Waad wanaagsan tahay, oo wanaag baad samaysaa, Haddaba qaynuunnadaada i bar.
69 Dei ovmodige hev spunne i hop lygn imot meg, av alt mitt hjarta held eg dine fyresegner.
Kuwa kibirka lahu been bay iga sheegeen, Aniguse amarradaada ayaan ku xajin doonaa qalbigayga oo dhan.
70 Deira hjarta er feitt som talg; eg fegnast ved di lov.
Qalbigoodu wuu qallafsanaaday, Aniguse waxaan ku farxaa sharcigaaga.
71 Det var godt for meg at eg vart nedbøygd, so eg kunde læra dine fyreskrifter.
Waa ii wanaagsanayd in lay dhibo, Si aan qaynuunnadaada u barto.
72 Lovi frå din munn er betre for meg enn tusund stykke gull og sylv.
Sharciga afkaagu waa iiga sii fiican yahay Kumanyaal dahab iyo lacag ah.
73 Dine hender hev gjort meg og laga meg til, gjev meg skyn, so eg kann læra dine bodord!
Waxaa i sameeyey oo i qabanqaabiyey gacmahaaga, Haddaba i sii waxgarasho aan amarradaada ku barto.
74 Dei som ottast deg, skal sjå meg og gleda seg, for på ditt ord ventar eg.
Kuwa kaa cabsadaa way i arki doonaan, wayna farxi doonaan, Maxaa yeelay, waxaan rajo ku qabay eraygaaga.
75 Eg veit, Herre, at dine domar er rettferd, og at du i truskap hev bøygt meg ned.
Rabbiyow, waan ogahay in xukummadaadu ay xaq yihiin, Iyo inaad aaminnimo igu dhibtay.
76 Lat di miskunn vera til trøyst for meg, etter det du hev sagt til din tenar!
Waan ku baryayaaye raxmaddaadu ha ii noqoto qalbiqaboojin Si waafaqsan eraygii aad anoo addoonkaaga ah igula hadashay.
77 Lat di miskunn koma yver meg so eg kann liva! for di lov er mi lyst.
Naxariistaadu ha ii timaado si aan u noolaado, Waayo, waxaa iga farxiya sharcigaaga.
78 Lat dei ovmodige verta skjemde! for dei hev trykt meg utan årsak. Eg grundar på dine fyresegner.
Kuwa kibirka lahu ha ceeboobeen, waayo, si gardarro ah ayay igu afgembiyeen, Aniguse waxaan aad uga fiirsan doonaa amarradaada.
79 Lat deim snu seg til meg, dei som ottast deg, og kjenner dine vitnemål!
Kuwa kaa cabsadaa ha ii soo noqdeen, Oo waxay ogaan doonaan markhaatifurkaaga.
80 Lat mitt hjarta vera fullkome i dine fyreskrifter, so eg ikkje skal verta til skammar!
Qalbigaygu qaynuunnadaada ha ku qummanaado, Si aanan u ceeboobin.
81 Mi sjæl naudstundar etter di frelsa, eg ventar på ditt ord.
Naftaydu waa u taag darnaataa badbaadintaada aan u xiisoodo aawadeed, Laakiinse eraygaagaan rajo ku qabaa.
82 Mine augo naudstundar etter ditt ord, og eg segjer: «Når vil du trøysta meg?»
Sidii aan u lahaa, Goormaad i qalbi qaboojinaysaa? Ayaa indhahaygu u gudheen eraygaaga aawadiis.
83 For eg er som ei lerflaska i røyk; dine fyreskrifter gløymer eg ikkje.
Waayo, waxaan noqday sidii sibraar qiiq ku dhex jiro, Laakiinse innaba qaynuunnadaada ma aan illoobo.
84 Kor mange er vel dagarne for din tenar? Når vil du halda dom yver deim som forfylgjer meg?
Anoo addoonkaaga ah cimrigaygu waa intee? Oo goormaad xukun ku soo dejinaysaa kuwa i silciya?
85 Dei ovmodige hev grave graver for meg, dei som ikkje liver etter di lov.
Kuwa kibirka leh oo aan sharcigaaga waafaqsanayn Ayaa ii qoday godad.
86 Alle dine bodord er trufaste; med lygn forfylgjer dei meg; hjelp meg!
Amarradaada oo dhammu waa wada daacad, Si gardarro ah ayay ii silciyaan, haddaba i caawi,
87 Dei hadde so nær tynt meg i landet, men eg hev ikkje forlate dine fyresegner.
Dhulka ayay iga baabbi'in gaadheen, Aniguse kama aan tegin amarradaadii.
88 Haldt meg i live etter di miskunn! So vil eg taka vare på vitnemålet frå din munn.
Raxmaddaada igu soo noolee, Oo anna waxaan dhawri doonaa markhaatifurka afkaaga.
89 Til æveleg tid, Herre, stend ditt ord fast i himmelen.
Rabbiyow, eraygaagu weligiisba Wuxuu taagan yahay samada.
90 Frå ætt til ætt varer din truskap, du hev grunnfest jordi, og ho stend.
Aaminnimadaaduna waxay gaadhaa tan iyo ka ab ka ab; Dhulkaad dhistay, wuuna sii jirayaa.
91 Til å setja dine domar i verk stend dei der i dag; for alle ting er dine tenarar.
Maantadan waxay u joogaan si qaynuunnadaada waafaqsan, Waayo, wax waluba waa addoommadaada.
92 Dersom ikkje di lov hadde vore mi lyst, so hadde eg forgjengest i mi djupe naud.
Haddaanu sharcigaagu iga farxin, Waxaan kol hore ku halligmi lahaa dhibaatadii i haysatay.
93 I all æva skal eg ikkje gløyma dine fyresegner, for ved deim hev du halde meg i live.
Weligay amarradaada ma aan illoobi doono, Waayo, iyagaad igu soo noolaysay.
94 Din er eg, frels meg! for dine fyresegner hev eg spurt etter.
Anigu waxaan ahay kaaga, haddaba i badbaadi, Waayo, waxaan doondoonay amarradaada.
95 På meg hev dei ugudlege venta og vil tyna meg; på dine vitnemål agtar eg.
Kuwa sharka lahu way ii sugeen inay i baabbi'iyaan, Aniguse waxaan ka fiirsan doonaa markhaatifurkaaga.
96 På alt det fullkomne hev eg set ein ende; men dine bodord rekk ovleg vidt.
Waxaan arkay in wax kasta oo kaamil ah ay dhammaad leeyihiin, Amarkaaguse aad buu u ballaadhan yahay.
97 Kor eg hev lovi di kjær! Heile dagen er ho i min tanke.
Aad baan sharcigaaga u jeclahay! Maalinta oo dhan isagaan u fiirsadaa.
98 Dine bodord gjer meg visare enn mine fiendar, for æveleg eig eg deim.
Amarradaadu waxay iga dhigaan ku ka sii caqli badan cadaawayaashayda. Waayo, weligayba way ila jiraan.
99 Eg hev vorte klokare enn alle mine lærarar, for eg grundar på dine vitnemål.
Waan ka sii waxgarasho badnahay macallimiintayda oo dhan, Waayo, waxaan u fiirsadaa markhaatifurkaaga.
100 Eg er vitugare enn dei gamle, for dine fyresegner hev eg teke vare på.
Waan ka sii waxgarasho badnahay odayaasha, Waayo, waxaan xajiyey amarradaada.
101 Frå kvar vond stig hev eg halde mine føter burte, so eg kunde halda ditt ord.
Cagahayga waan ka joojiyey jid kasta oo shar leh, Si aan eraygaaga u dhawro.
102 Frå dine lover hev eg ikkje vike, for du hev lært meg upp.
Xukummadaada gees ugama aan leexan, Waayo, wax baad i bartay.
103 Kor søt din tale er for gomen min, betre enn honning for munnen min.
Erayadaadu dhanxanaggayga u macaan badanaa! Afkayga malab way uga sii macaan badan yihiin!
104 Av dine fyresegner fær eg vit, difor hatar eg kvar lygnestig.
Amarradaada ayaan waxgarasho ku helaa, Oo sidaas daraaddeed ayaan jid kasta oo been ah u necbahay.
105 Ditt ord er ei lykt for min fot og eit ljos for min stig.
Eraygaagu wuxuu cagahayga u yahay laambad, Waddooyinkaygana iftiin.
106 Eg hev svore og hev halde det, å taka vare på dine rettferdslover.
Waxaan ku dhaartay oo aan weliba xaqiijiyey Inaan dhawrayo xukummadaada xaqa ah.
107 Eg er ovleg nedbøygd; Herre, haldt meg i live etter ditt ord!
Aad iyo aad baan u dhibaataysnahay, Haddaba Rabbiyow, igu soo noolee si eraygaaga waafaqsan.
108 Lat min munns offer tekkjast deg, Herre, og lær meg dine rettar!
Rabbiyow, waan ku baryayaaye, aqbal qurbaannada ikhtiyaarka ah oo afkayga, Xukummadaadana i bar.
109 Eg gjeng alltid med livet i neven, men di lov hev eg ikkje gløymt.
Naftaydu had iyo goorba waxay ku jirtaa khatar, Habase yeeshee sharcigaaga ma illoobo.
110 Dei ugudlege hev lagt snara for meg; men frå dine fyresegner hev eg ikkje villa meg burt.
Kuwa sharka lahu waxay ii dhigeen dabin, Laakiinse amarradaada kama aan amban.
111 Til æveleg eiga hev eg fenge dine vitnemål, for dei er mi hjartans gleda.
Markhaatifurkaaga waxaan u qaatay sida dhaxal weligiis waaraya, Waayo, kaasu waxa weeye waxa qalbigaygu ku reyreeya.
112 Eg hev bøygt mitt hjarta til å gjera etter dine fyreskrifter, æveleg og til endes.
Qalbigayga waxaan u jeediyey inaan qaynuunnadaada oofiyo, Tan iyo weligay iyo ilaa ugu dambaysta.
113 Dei tvihuga hatar eg, men di lov elskar eg.
Waan necbahay kuwa labada qalbi leh, Laakiinse sharcigaaga waan jeclahay.
114 Du er mi livd og min skjold, og på ditt ord ventar eg.
Waxaad tahay gabbaadkayga iyo gaashaankayga, Oo waxaan rajo ku qabaa eraygaaga.
115 Vik frå meg, de som gjer vondt, at eg kann halda min Guds bodord!
Kuwiinna xumaanta falow, iga taga, Si aan amarrada Ilaahayga u xajiyo.
116 Haldt meg uppe etter ditt ord, so eg kann liva, og lat meg ikkje verta til skammar med mi von!
Rabbiyow, ii tiiri si eraygaaga waafaqsan si aan u noolaado, Oo yaanan rajadayda ku ceeboobin.
117 Haldt meg uppe, so eg kann verta frelst! So vil eg alltid sjå med lyst på dine fyreskrifter.
Kor ii hay, oo waan badbaadi doonaa, Oo had iyo goorba waxaan u fiirsan doonaa qaynuunnadaada.
118 Du agtar for inkje alle deim som fer vilt frå dine fyreskrifter; for deira svik er fåfengd.
Kuwa qaynuunnadaada ka habaabay oo dhan waad fudaydsatay, Waayo, khiyaanadoodu waa wax been ah.
119 Som slagg kastar du burt alle ugudlege på jordi; difor elskar eg dine vitnemål.
Kuwa sharka leh oo dhulka oo dhan waxaad u fogaysaa sida wasakh oo kale, Oo sidaas daraaddeed baan markhaatifurkaaga u jeclahay.
120 Eg rys i holdet av rædsla for deg, og for dine domar ottast eg.
Jidhkaygu wuxuu la gariiraa cabsidaada, Oo waxaan ka baqaa xukummadaada.
121 Eg hev gjort rett og rettferd, du vil ikkje gjeva meg yver til deim som trykkjer meg.
Waxaan sameeyey xukun iyo caddaalad, Haddaba ha iiga tegin kuwa i dulma.
122 Gakk i borg for tenaren din, so det må ganga honom vel! lat ikkje dei ovmodige trykkja meg!
Anoo addoonkaaga ah wanaag daraaddiis ii dammiino, Oo kuwa kibirsanu yaanay i dulmin.
123 Augo mine naudstundar etter di frelsa og etter ditt rettferdsord.
Indhahaygii waxay u gudheen jacaylkay badbaadintaada u qabaan, Iyo eraygaaga xaqa ah daraaddiis.
124 Gjer med din tenar etter di miskunn og lær meg dine fyreskrifter!
Anoo addoonkaaga ah iila macaamilow si naxariistaada waafaqsan, Oo qaynuunnadaada i bar.
125 Eg er din tenar; gjev meg vit, so eg kann kjenna dine vitnemål!
Waxaan ahay addoonkaaga, haddaba waxgarasho i sii, Si aan markhaatifurkaaga u ogaado.
126 Det er tid for Herren til å gripa inn, dei hev brote di lov.
Waa wakhtiga aad shaqayn lahayd, Rabbiyow, Waayo, sharcigaaga way buriyeen.
127 Difor elskar eg dine bodord meir enn gull, ja, meir enn fint gull.
Haddaba amarradaada waan ka sii jeclahay Dahab, haah, xataa dahab saafi ah.
128 Difor held eg alle fyresegner um alle ting for rette; eg hatar kvar lygnestig.
Sidaas daraaddeed amarradaada oo dhammu waxay ila yihiin wax hagaagsan, Oo waan necbahay jid kasta oo been ah.
129 Underfulle er dine vitnemål, difor tek mi sjæl vare på deim.
Markhaatifurkaagu waa yaab badan yahay, Oo sidaas daraaddeed ayay naftaydu u xajisaa.
130 Når ordi dine opnar seg, gjev dei ljos, og dei gjer dei einfalde kloke.
Erayadaada furniinkoodu wax buu iftiimiyaa, Oo wuxuu waxgarasho siiyaa kuwa garaadka daran.
131 Eg let munnen upp og sukka av lengting; for etter dine bodord stunda eg.
Afka aad baan u kala qaaday, oo waan harraaday, Waayo, waxaan u xiisooday amarradaada.
132 Vend deg til meg og ver meg nådig, som rett er mot deim som elskar ditt namn!
Ii soo jeeso, oo ii naxariiso, Sidaad kuwa magacaaga jecel u samaysid.
133 Gjer mine stig faste ved ditt ord, og lat ingen urett råda yver meg!
Tallaabooyinkayga ku toosi eraygaaga, Oo dembina yaanu ii talin.
134 Løys du meg ut or menneskjevald! So vil eg halda dine fyresegner.
Dadka dulmigiisa iga bixi, Oo anna waxaan dhawri doonaa amarradaada.
135 Lat di åsyn lysa på din tenar, og lær meg dine fyreskrifter!
Anoo addoonkaaga ah wejigaaga iigu iftiimi, Oo qaynuunnadaada i bar.
136 Vatsbekkjer renn or augo mine, av di folk ikkje held di lov.
Indhahayga waxaa ka shubma durdurro biyo ah, Maxaa yeelay, sharcigaaga lama dhawrin.
137 Rettferdig er du, Herre, og rette er dine domar.
Rabbiyow, xaq baad tahay, Oo xukummadaaduna waa qumman yihiin.
138 Du hev fyreskrive dine vitnemål i rettferd og i stor truskap.
Markhaatifurkaaga waxaad ku amartay xaqnimo Iyo daacadnimo oo dhan.
139 Min brennhug hev tært meg upp, av di mine motstandarar hev gløymt dine ord.
Waxaa i baabba'shay qiirada aan kuu qabo, Maxaa yeelay, cadaawayaashaydu waxay illoobeen erayadaada.
140 Ditt ord er vel reinsa, og din tenar elskar det.
Eraygaagu aad buu u daahirsan yahay, Sidaas daraaddeed anoo addoonkaaga ah waan jeclahay.
141 Liten er eg og vanvyrd; dine fyresegner hev eg ikkje gløymt.
Anigu waan yarahay, oo waa lay quudhsadaa, Laakiinse amarradaada ma illoobo.
142 Di rettferd er ei æveleg rettferd, og di lov er sanning.
Xaqnimadaadu waa xaqnimo weligeed sii waaraysa, Oo sharcigaaguna waa run.
143 Naud og trengsla fann meg; dine bodord er mi lyst.
Dhib iyo cidhiidhi baa i qabsaday. Laakiinse amarradaadu waa waxa iga farxiya.
144 Rettferdige er dine vitnemål til æveleg tid; gjev meg skyn, so eg kann liva!
Markhaatifurkaagu weligiisba waa xaq, Haddaba waxgarasho i sii, oo anna waan sii noolaan doonaa.
145 Eg ropar av alt mitt hjarta, svara meg, Herre! Dine fyreskrifter vil eg taka vare på.
Waxaan ku qayshaday qalbigayga oo dhan, haddaba Rabbiyow, ii jawaab, Oo anna waxaan xajin doonaa qaynuunnadaada.
146 Eg ropar til deg, frels meg! so vil eg halda dine vitnemål.
Waan kuu qayshaday ee i badbaadi, Oo markhaatifurkaaga waan dhawri doonaa.
147 Tidleg i dagningi var eg uppe og ropa um hjelp; eg venta på ditt ord.
Waan ka soo hor maray waaga berigiisii, oo waan qayliyey, Oo waxaan rajo ku qabay erayadaada.
148 Mine augo var uppe fyre nattevakterne, so eg kunde grunda på ditt ord.
Indhahaygu way ka hor mareen wakhtiga la soo jeedo oo habeennimo, Si aan eraygaaga uga fikiro.
149 Høyr mi røyst etter di miskunn, Herre, haldt meg i live etter dine domar!
Codkayga u maqal si raxmaddaada waafaqsan, Rabbiyow, igu soo noolee si xukummadaada waafaqsan.
150 Dei er nær som renner etter ugjerning; frå di lov er dei langt burte.
Kuwii xumaatada raaci jiray way soo dhowaanayaan, Iyagu sharcigaaga way ka fog yihiin.
151 Du er nær, Herre, og alle dine bodord er sanning.
Rabbiyow, adigu waad dhow dahay, Oo amarradaada oo dhammuna waa wada run.
152 Longe sidan veit eg av dine vitnemål, at du hev grunnfest deim i all æva.
Waxaan markhaatifurkaaga waa hore ka iqiin Inaad u aasaastay si ay weligood u sii waaraan.
153 Sjå til mi djupe naud og fria meg ut! For di lov hev eg ikkje gløymt.
Dhibaatadayda ka fiirso oo i samatabbixi, Waayo, anigu sharcigaaga ma illoobo.
154 Før mi sak, og løys meg ut, haldt meg i live etter ditt ord!
Dacwadayda ii muddac, oo i soo furo, Igu soo noolee si eraygaaga waafaqsan.
155 Frelsa er langt frå dei ugudlege, for dine fyreskrifter spør dei ikkje etter.
Kuwa sharka leh badbaadadu waa ka fog tahay, Waayo, qaynuunnadaada ma ay doondoonaan.
156 Di miskunn er stor, Herre; haldt meg i live etter dine domar!
Rabbiyow, naxariistaadu waa badan tahay, Igu soo noolee si xukummadaada waafaqsan.
157 Mange er dei som forfylgjer meg og stend meg imot; frå dine vitnemål hev eg ikkje vike.
Kuwa i silciya iyo cadaawayaashayduba way badan yihiin, Laakiinse anigu kama aan leexan markhaatifurkaaga.
158 Eg såg dei utrue og fekk uhug, av di dei ikkje heldt ditt ord.
Waxaan arkay khaa'innada, kolkaasaan murugooday, Maxaa yeelay, iyagu eraygaaga ma ay dhawraan.
159 Sjå at eg hev elska dine fyresegner! Herre, haldt meg i live etter di miskunn!
Bal ka fiirso sida aan amarradaada u jeclahay, Rabbiyow, igu soo noolee si raxmaddaada waafaqsan.
160 Summen av ditt ord er sanning, og æveleg stend all di rettferds lov.
Eraygaaga dhammaantiisu waa run, Mid kasta oo xukummadaada xaqa ah ka mid ahu wuu sii waaraa weligiisba.
161 Hovdingar forfylgde meg utan orsak, men mitt hjarta ottast dine ord.
Amiirraa sababla'aan ii silciyey, Laakiinse qalbigaygu wuxuu ka baqaa erayadaada.
162 Eg gled meg yver ditt ord, som når ein finn mykje herfang.
Waxaan eraygaaga ugu reyreeyaa Sidii mid booli badan helay.
163 Lygn hev eg hata og havt stygg til; di lov hev eg elska.
Beenta waan necbahay oo waan karahsaday, Laakiinse sharcigaaga waan jeclahay.
164 Sju gonger um dagen hev eg lova deg for dine rettferdige domar.
Maalintiiba toddoba jeer baan ku ammaanaa, Waana xukummadaada xaqa ah daraaddood.
165 Mykje fred hev dei som elskar di lov, og ingen støyt fær deim til fall.
Kuwa sharcigaaga jecelu waxay haystaan nabad weyn, Oo wax iyaga turuntureeyaa ma jiraan.
166 Eg hev venta på di frelsa, Herre, og dine bodord hev eg halde.
Rabbiyow, badbaadintaada waan u xiisooday, Oo amarradaadiina waan oofiyey.
167 Mi sjæl hev halde dine vitnemål, og eg elska deim mykje.
Naftaydu waxay dhawrtay markhaatifurkaaga, Oo anna aad iyo aad baan u jeclahay.
168 Eg hev halde dine fyresegner og dine vitnemål, for alle mine vegar er for di åsyn.
Waxaan dhawray amarradaada iyo markhaatifurkaaga, Waayo, jidadkayga oo dhammu hortaaday wada yaalliin.
169 Lat mitt klagerop koma fram for di åsyn, Herre! Gjev meg skyn etter ditt ord.
Rabbiyow, qayladaydu ha ku soo dhowaato hortaada, Oo waxgarasho ii sii si eraygaaga waafaqsan.
170 Lat mi bøn koma for di åsyn! Frels meg etter ditt ord!
Baryootankaygu hortaada ha yimaado, Oo ii samatabbixi si eraygaaga waafaqsan.
171 Mine lippor skal fløda yver av lovsong, for du lærer meg dine fyreskrifter;
Bushimahaygu ammaan ha ku hadleen, Waayo, waxaad i bartaa qaynuunnadaada.
172 Mi tunga skal syngja um ditt ord; for alle dine bodord er rettferd.
Carrabkaygu ha ku gabyo eraygaaga, Waayo, amarradaada oo dhammu waa wada xaqnimo.
173 Lat di hand vera meg til hjelp! for dine fyresegner hev eg valt ut.
Gacantaadu diyaar ha u ahaato inay i caawiso, Waayo, amarradaadaan doortay.
174 Eg lengtar etter di frelsa, Herre, og di lov er mi lyst.
Rabbiyow, badbaadintaada, waan u xiisooday, Oo sharcigaaguna waa waxa iga farxiya.
175 Lat mi sjæl leva og lova deg, og lat dine domar hjelpa meg!
Naftaydu ha iska noolaato, wayna ku ammaani doontaa, Oo xukummadaaduna ha i caawiyaan.
176 Eg hev fare vilt; leita upp din tenar som ein burtkomen sau! for dine bodord hev eg ikkje gløymt.
Waxaan u hallaabay sidii lax luntay, haddaba anigoo addoonkaaga ah i doondoon, Waayo, amarradaada ma aan illoobo.
